තරුන අසහනය

දඩු මොනර රිය
තුරග වෙගෙනි
නුබේ සලුට්පට
බලගෙන් රිය සකට යට

නුබෙ ආදරේ
මට හිම් නොමෑති
ශිලප උගත් පත
වලදන වත් නොහකි

අති නෑති ලොව්ට උරුම
පොදු දහම
උපන් ගේයි උරුම් මට
දඩිය සුවද හිමි

තේත් හද්කට හිම්නොමති
රන්කහ්වනු මිලට
අගකල නුබෙ කිරුල
පරිසම්ට බලාගන

කම් නෑත සොදුර
අතිර බව මෙනෙහි
මෙමට මගෙ කිය මමවත්
මට අයිති නති කොට

බඩ ගින හා විරහව

බඩ පොත පිටට ඈලුනු මම
කුමට ලියමිද සෙනෙහසෙ විරහ කවි
කුසෙ දෑවෙන ගීන්න නොදිනි
පරාජිත මොඩ රෑල අදරෙ බිදුනු

Father's love

රතු පට ගිනි දෑල
ගත පෑහා කලා කලු පට
වෑටෙන් දහා බ්දුව
සිසිල කලා මාහා පොලව
කුලු පාහාර තම
සවන් ගුගරයි
සෑදුව මග පුතේ
නුබට යන්න පවනක සේ
මගෙ මුලු වෙර දියකොට්
පෑලද ලන්න සක්විති ඔටුන
නුබෙ හිසට
මට හිමි නොඋනු

මනුසකම

ලියා කවි පද
ප්‍රෙමයේ විරාව
විඩ වු මගේ පන්හිද
සොය බෑලු කල
මනස විවර කර
ලියන්ට ඈත බොහොදෙ
තවම ලිය ඉවර නෑති
අපේ ගිලිහි ගිය
මනුසකම !!!!

කුසට ගිනි දෑනේ පින් හදවත්

රගන රති කෙලි
රෑ ය පහන්වන තුරු
සුර සෑල් සතුටු ශලා
මනෙස් විකලවු රන් කසි
ගිලිහු නුබට දෑනුනෙද
කුනු කන අපෙ කුස
ගිනි පිට කුසට ඈල වු

නගරසොබනිය

චපල නුබට

නුබ ගනිකාවක් බව
මට වෑටහුනෙ
නුබෙන් අය්ලේ යෑවු
මගේ හදවත
සියුම් ව සුවපත් කල
සොදුරු මගේ
බිරිද හමුවු දා ය

chapala nubata

නුබ ගනිකාවක් බව
මට වෑටහුනෙ
නුබෙන් අය්ලේ යෑවු
මගේ හදවත
සියුම් ව සුවපත් කල
සොදුරු මගේ
බිරිද හමුවු දා ය

නිලුපුල්

මෙ වසන්තය තවත් තියේ
ඔබෙ මතකය නොමකා
හදෙ වෙදනා නන්වා
ම්යෙන තුර ප්‍රෙමයෙන් මා