නුබ යන යනවනම්

මෙ කදුලු අරන්
නුබ යන යනවනම්
මගෙ හිත මට දි යන ඉතින්
වෙන වි නුබට එපානම් මා
දෙනෙත් පිය ගනි මා
නුබෙ මතකකය නෙපෙනෙනම්
සිහින ඈරෙන රෑය නිදිවරා

මුලු හදම සොරගත් නුබට

කෙසෙ කිවත නුබ
ලියන්ට කවක්
නුබට බදි සෙන්හේ
නමින් බිදක්
වදන් නෑත බසෙ
තවත් ඔය සෙනෙ හසට
ඉමහත්

ජිනිවා...

අන්ඩුවට ලොකු වලකි
විපක්ශ්යට පොඩි හිලකි
ස්වදිනෙට විප්ලවයකි
අපිට මහා හෙනපතකි

පරජිත තුරුනු සවිය

සදට කවි ලියු
සුපෙන්වතුනෙ
නිදොස් කොට
බලනු මෑන
ඔය දෑස්
මෙ නුබෙන් ගිලිහි ගිය
තුරුනු සවිය
දෑයට වෑඩ නොවු
විරහා සොවින් තෑවි
ගෙවු කාලය......

නුබ

සදක් සෙ නුබ බෑස ගියත් නුබ
මගෙන්
ඉරක් සෙ ඉහිදිනු මෑන ඔහුට
අදරෙන්

දෙනුවන් අන්ද වි

විනි විද නොපෙන් ඔබ හදවත
කෙලස දකිම්ද මා
මගෙ මෙ දෙනුවන් අන්ද වි අතිකල්
නුබෙ චපල අදරෙන්.....

අදහන්නත් බෑ මේ නුබද කිය
පෙමයෙ මුලකුරු කියදුන අදරෙන්
අතරමන් කර මේ විරහ
මවතේ මා